Lütfeyle de bana Rabb'im, Sana kanat açayım,

Lütfeyle de bana Rabb'im,

Sana kanat açayım,

Sana doğru uçayım,

Sana gelip de

Senin olayım,

Yanından ayrılmayıp,

Hep seninle kalayım.

Lütfeyle de bana Rabbim,

Seni seveyim,

Sana geleyim,

Bu can senin armağanın,

Sen de öleyim.

Şu fani gözlerime kuvvet ver de

Seni göreyim.

Öğret bana bilmediklerimi,

Şimdiye kadar kimselere

Bildirmediklerini de,

Seni bileyim.

Ben Musa değilim ki Tur dağında

Sana yalvaran,

Senin için haykıran,

Kavminden sıkılıp da kaçan...

Ben sıkılsam bu dünyada,

Her canlıdan kaçmak istesem de,

Senden başka kime

Ve kimlere

Kaçayım?

İbrahim'i bırakmayıp,

İhlası yeri gökleri kaplayan,

Sevdiği için canını

Canana boğazlayan olayım.

Lütfet bana ey Rabbim!

Senin olayım,

Senin yolunda öleyim...

Lütfet bana ey Rabbim!

Kulum köleyim,

Ne şehirdeyim ne köydeyim,

La mekan şehrindeyim,

Mekansızlardan olayım,

Orda kalayım.

Çekme beni ta gerilere,

Her an götür ilerilere,

Uydurma şeytana,

Uydurma nefse

Ve uydurma şerlilere,

Affına muhtacım...

Şimşek çaktı bende, sızlar yüreğim,

Binler, yüzbinlerdir senden dileğim,

Beni bırakma yalnız,

Bırakma Sensiz ki

Bükülmesin, kırılmasın,

Daima Senin dinin için uğraşsın,

Çevik bileğim.

Bildiklerim, bilmediklerim,

Bilebildiklerim, gücüm kuvvetim

Hep Senin vergin, hep Senin sevgin,

Bunlar hep kul olan bendim,

"Ud'unî estecib" sırrına vasıl olmak,

Hep Senden, hep Senden..

Abdullah DEMİRCİOĞLU